Anis nie mila sytuacja ale wiadomo no wszystko może się zdarzyć ważne ze nic poważnego się nie stalo bo jednak reakcja alergiczna może być naprawdę rozna i szybka
na takie urodziny dużo dzieci się nie zaprosi, ale one się potem chwalą ja widzę, że mojej córce jest przykro choć jak jej się pytam czy się w goóle bawi z tym dzieckiem to mówi, że nie :D to jej tłumaczę, że dzieci zapraszają te z którymi się bawią, że ona się bawi z innymi i te dzieci je zapraszają i ze to nie jest tak, że całą grupę się zaprosi bo to dużo kosztuje i dzieci wybierają tylko swoje najlepsze koleżanki czy kolegów, Choć nie ukrywam u nas jest z tym mega problem bo córka by chciała być na każdych urodzinach
Mazia masz racje u mnie też córce było przykro dlatego na kilku urodzinach byliśmy ;( ona czesto chorowała wiec nie chciałam jej jak by tego zabierać ;/ wiec na kilku urodzinach była ale potem to juz była taka fala co chwila zaproszenie w szafce;/ wiec co weekend to była by sala zabaw i urodziny jakiegoś dziecka;)
z Alergia u córki no cóż;) za dużo konserwantów;( jak się potem okazało ;( kolorowe chrupki słodycze żelki... no i ja wysypało;/
No właśnie najgorzej jak dziecko zachoruje,a zaproszone to już w ogóle jest mu przykro. Mu tak też mieliśmy, że dzień wcześniej córka dostała katar
Też nam nie raz przepadly urodzinki przez chorobę.. To zawsze duże rozczarowanie dla dziecka, ale nie da się uniknąć, trzeba na spokojnie przetłumaczyć i tyle..
moze żle napisałam mi bardziej chodziło o to ze córka dużo chorowała i wiekszość tego czasu z dziecmi ja omijało;( dlatego takie urodziny to też było dla niej ważne bo sie jednak integrowała bardziej z ta grupa;)
Myślę że musisz zaufać swojemu dziecku. Może ono potrzebuje więcej czasu na to żeby nawiązywać kontakty z obcymi. Czasem mi się wydaje że rodzice próbują na siłę dziecko wypychać do ludzi żeby np dziecko nie było wstydliwe bo chcemy żeby było takie towarzyskie no ale właśnie . To my chcemy , a może powinniśmy dać dziecku być sobą
Moja jest znów aż za bardzo towarzyska.
Tak źle i tak nie dobrze;/
Aniss a to teraz rozumiem . No to jest okazja by spędzić cZas z dziećmi 😊
Witam,
Nasza 2 latka z postu Olka00 ma już ok. 6 lat. Jeśli jeszcze zaglądasz na forum Olka00 to może napisz co tam u nas i jak się potoczyła dalej wasza historia.
Dzieci w 2 roku życia cieszą się zazwyczaj na widok innych dzieci, witają się z nimi, ale bawią się raczej osobno niż razem. Więcej czasu lubią spędzać w kontakcie z dorosłą osobą. Jest to zupełnie normalne i rozwojowe. Powoli zaczyna się to zmieniać ok. 2,5 roku życia. Coraz bardziej zaczynają się bawić razem.
Jednak nie powinno to przebiegać tak, że w 2 latku na widok innego dziecka pojawia się napięcie, silne emocje. Warto udać się wtedy do psychologa dziecięcego i porozmawiać. Dokładne omówienie tematu może przybliżyć do ustalenia jaka może być przyczyna takiego zachowania, i w którym kierunku trzeba pójść dalej. Czy wspomagać dziecko, modelować zachowania w kontakcie z innymi osobami, dziećmi i dać dziecku czas, czy wybrać się do kolejnego specjalisty i głębiej szukać przyczyny.
Zaburzenia integracji sensorycznej również mogą powodować opisywane powyżej zachowania. Przy nadwrażliwości dotykowej dziecko obawia się, że drugie dziecko choćby przypadkowo może je dotknąć, a to już nie jest dla niego przyjemne. Czasami już samo wyobrażenie dotknięcia powoduje, że pojawiają się emocje i dyskomfort. Kolejny powód to słaba równowaga i nie wdając się w szczegóły nieprawidłowe działanie takich systemów zmysłowych jak przedsionek i propriocepcja. Wtedy przebywanie z rówieśnikiem - 2 latkiem czy młodszymi dzieci może powodować niepokój, bo takie dzieci biegają, wpadają na inne, zachowują się nieprzewidywalnie. Dlatego może pojawić się wycofanie aby uniknąć tej nie przyjemnej sytuacji. Takie dzieci zwykle w kontakcie ze starszymi dziećmi oraz dorosłymi czują się pewniej bo zachowania takich osób są bardziej przewidywalne, przez co bezpieczniejsze.
Według mnie jeśli coś rodzica niepokoi to zawsze powinien udać się do specjalisty, żeby sprawdzić czy coś jest nie tak.
Serdecznie pozdrawiam,
Marta Cholewińska-Dacka
Dziękujemy za tak wyczerpującą odpowiedź. Na pewno komuś się przyda
A jak nawiązuje kontakty z dorosłymi też się to tak objawia czy tylko w stosunku do dzieci ? Warto porozmawiać z psychologiem bądź chociaż by pediatra.
Tez bym chyba skonsultowala
