Zespół przetoczenia krwi między płodami (TTTS)

Zespół przetoczenia krwi między płodami (TTTS)

Powikłaniem charakterystycznym wyłącznie dla ciąży bliźniaczej jednokosmówkowej jest zespół „przetoczenia krwi pomiędzy płodami” (twin to twin transfusion syndrome – TTTS ). Powstaje w wyniku śródciążowego transferu pełnej krwi od jednego z płodów („dawcy”) do drugiego („biorcy”), przez głębokie, występujące w kosmkach końcowych, pośrednie anastomozy tętniczo-żylne. Z uwagi na znaczne różnice ciśnień panujące w tych naczyniach, przepływ krwi może być tylko jednokierunkowy, z tętnicy do żyły, prowadząc do nierównowagi hemodynamicznej.

U “dawcy” rozwija się stopniowo hipotrofia, hipotonia, hipowolemia, niedokrwistość i spowodowane oligurią małowodzie w jego otoczeniu, zaś u “biorcy” hipertrofia, hipertensia, hiperwolemia, policytemia, a w jego worku owodniowym spowodowane poliurią wielowodzie, w 50% ostre.

Zespół TTTS występuje prawie wyłącznie w ciąży jednozygotycznej jednokosmówkowej, a niezmiernie rzadko w jednozygotycznej dwukosmówkowej. Po porodzie rozpoznanie tego zespołu opiera się na stwierdzeniu u bliźniąt różnicy w masach ciała > 20%, w stężeniach hemoglobiny > 5 g/dl (dotyczy < 25% przypadków, średnia różnica 3-4 g/dl), w Ht > 20%, obecności pojedynczego łożyska (jednokosmówkowe) z anastomozami tętniczo-żylnymi.

W ocenie makroskopowej urodzonych bliźniąt najbardziej widocznymi objawami są: blade powłoki u mniejszego hipotroficznego płodu („dawca”) i nadmiernie zaczerwienione u drugiego hipertroficznego i często obrzękniętego („biorca”).

Diagnostyka zespołu TTTS opiera się na badaniach ultrasonograficznych.
Diagnostyka różnicowa TTTS obejmuje przede wszystkim wewnątrzmaciczne zahamowania wzrostu jednego z płodów (sIUGR – selective Intrauterine Growth Restriction). Parametrami pozwalającymi na postawienie trafnego
rozpoznania są: objętość płynu owodniowego i funkcja serca u drugiego płodu – jeśli są one prawidłowe, nie
mamy do czynienia z TTTS.

W zespole przetoczenia między płodami może pojawiać się również hipotrofia dawcy, ale nie jest warunkiem koniecznym do jego rozpoznania. Dawca będzie prezentował cechy IUGR, jeżeli jest to niezależnie występujący objaw wynikający z nierównego podziału łożyska, lub jeśli TTTS rozwijał się powoli i trwał na tyle długo, że zmniejszenie objętości krwi krążącej
i niedotlenienie mogły zahamować jego wzrost.

Prawie 100% bliźniąt z ciąży powikłanej zespołem przetoczenia krwi między płodami rodzi się przed terminem. Jedną z dobrze widocznych zewnętrznych cech płodu urodzonego przedwcześnie stanowi nadmierne owłosienie jego ciała. Meszek (lanugo), którym pokryte jest ciało urodzonego noworodka, stanowi odzwierciedlenie jego niedojrzałości.

Piśmiennictwo

  1. Fisk N.M., Duncombe G.J., Sullivan M.H.F. (2009) The Basic
    and Clinical Science of Twin–Twin Transfusion Syndrome.
    Placenta 30: 379–90.
  2. El Kateb A. (2008) Update on twin-to-twin transfusion syndrome.
    Best Practice Res. Clin. Obstet. Gynaecol. 22: 63-75.
  3. Quintero R. (2007) Twin-twin transfusion syndrome. Informahealth,
    London