Zakażenie błon płodowych (wewnątrzowodniowe) – jest stanem zapalnym kosmówki i owodni, należy do ciężkich powikłań okołoporodowych. Im szybciej zdiagnozowane tym większa szansa na wyleczenie bez pozostawienia powikłań ze strony matki i płodu.
Typowe objawy zapalenia błon płodowych:
- gorączka,
- ból, tkliwość macicy,
- leukocytoza,
- nieprzyjemny, zgniły zapach płynu owodniowego,
- tachykardia matki i płodu.
Choroba może mieć przebieg bezobjawowy, diagnozuje się ją wówczas zazwyczaj po porodzie. Wygląd łożyska sugeruje wystąpienie zakażenia, tj. naciek kosmówki i owodni.
Zakażenie bakteryjne z pochwy, szyjki macicy oraz miejsca przerwania pęcherza płodowego, rozsiew drogą układu krwionośnego należą do klinicznych parametrów wystąpienia takiego zakazenia.
U kobiet z klinicznymi objawami po wykonaniu posiewu płynu owodniowego hodują się następujące bakterie:
- Escherichia coli,
- Paciorkowce grupy B,
- Enterococci,
- Bacteroides,
- Peptococcus.
Zakażenia te często prowadzą do wystąpienia chorób drogą wertykalną tj. od matki do płodu.
Są nimi:
- posocznica,
- zapalenie płuc,
- zespół niewydolności oddechowej,
- krwotok śródmózgowy,
- zagrożenie wystąpienia zamartwicy płodowej.
Konsekwencje zakażenia wewnątrzowodniowego u ciężarnej:
- poporodowe zapalenie błony śluzowej macicy,
- zakażenie dróg moczowych,
- wstrząs septyczny,
- dystocja szyjki macicy,
- brak postępu porodowego co rokuje zakończenie porodu cieciem cesarskim,
- zwiotczenie mięśnia macicy – atonia macicy,
- krwotok poporodowy,.
Diagnoza polega na wykonaniu posiewów z moczu, krwi oraz płynu owodniowego, dodatkowo pobiera się wymaz z ujścia pochwy w kierunku paciorkowców z grupy B.
Jak najwcześniejsze wdrożenie antybiotykoterapii pozwala na zahamowanie rozwoju zakażenie oraz wyeliminowaniu późniejszych zakażeń ze strony matki i dziecka.
Po wdrożeniu farmakoterapii, monitorowanie płodu oraz czynności skurczowej macicy pozwala na uniknięcie ewentualnych powikłań w czynności serca płodu i zaburzeń macicznych.
Poród drogą cięcia cesarskiego jest częściej praktykowany z powodu częstego braku postępu porodu oraz stanów zagrożenia ze strony płodu.
Zakażenie płynu owodniowego nie wyklucza jednak porodu siłami natury.
Takie rozwiązanie jest jak najbardziej możliwe w przypadku, jeśli czynność skurczowa macicy oraz stan matki i płodu pozwala na to.
Zapewnienie odpowiednich warunków oraz wyszkolonego personelu w czasie
rozwiązania jest konieczne, aby podjąć właściwe działanie w przypadku koniecznej reanimacji zakażonego noworodka.
Powikłania ze strony matki takie jak m.in.: atonia macicy, masywy krwotok poporodowy są bezpośrednim zagrożeniem dla jej życia. Pomoc w postaci wykonania masażu mięśnia macicy, podanie leków obkurczających czasem interwencja chirurgiczna pomaga na uratowanie położnicy.
Zakażenie błon płodowych nie można bagatelizować, należy ono bowiem do ciężkich powikłań okołoporodowych.
PIŚMIENNICTWO:
-
Ammer C.: Encyklopedia zdrowia kobiety A-Z, Klub Dla Ciebie, 2003, 14, 103-110
-
Benubi Guy I.: Stany naglące w położnictwie i ginekologii, Warszawa 1997,115-119
-
Rodzinna Encyklopedia Zdrowia tom 1, 3, 4, 5 Horyzont, Wągrowiec 2007,
105-115
