Rola położnej w III i IV okresie porodu

Po urodzeniu się dziecka macica kontynuuje swoje skurcze zmniejszając się znacznie tak by wydalić łożysko i błony płodowe.
Trzeci okres porodu nazywamy okresem łożyskowym. Rozpoczyna się od momentu urodzenia noworodka do wydalenia łożyska. U pierwiastki okres ten trwa do 30 min, natomiast u wieloródki do 15 min.

Objawy odklejania łożyska możemy podzielić na :

  1. Obiektywne
    a. maciczne
    · objaw Schrodera (kanciasta, twarda macica). W badaniu palpacyjnym dno macicy znajduję się pod prawym łukiem żebrowym.

b. pępowinowe
· objaw Alfelda ( kokardkowy, tasiemkowy) – pępowina przestaje tętnić, staje się wiotka. Wysuwa się ze szpary sromowej na odległość ok. 10 cm, czemu towarzyszy wzmożone krwawienie.
· objaw Kutnera – obserwuje się go po uciśnięciu dłonią nad spojeniem łonowym, jeżeli łożysko nie jest oddzielone pępowina wciągana jest z powrotem do pochwy. Natomiast, gdy łożysko jest oddzielone w/w rękoczyn nie spowoduje ruchu pępowiny.

  1. Subiektywne
    a. Po odklejeniu się łożyska rodząca odczuwa parcie na stolec, ponieważ łożysko uciska końcowy odcinek przewodu pokarmowego.
    b. W momencie odklejania się łożyska występuje dodatkowy bezbolesny skurcz mięśnia macicy.

W/ w objawy pojawiają się po około 5 minutach od momentu urodzenia płodu.

Podział mechanizmów odklejania się łożyska:

  1. Bierne
    a. Sposobem Schulzego (centralnie) : w środkowej części łożyska tworzy się krwiak pozałożyskowy, który wspomaga jego oddzielenie się. Łożysko rodzi się stroną płodową z wynicowanymi błonami płodowymi. Jest to mechanizm korzystny, gdyż towarzyszy mu mniejsza utrata krwi.

b. Sposobem Duncana (brzeżnie) : polega on na brzeżnym oddzielaniu się łożyska. Najpierw pojawia się w szparze sromowej brzeg łożyska, a za nim powierzchnia matczyna. Jest to mechanizm mniej korzystny, ponieważ podczas całego procesu oddzielania towarzyszy krwawienie.

  1. Aktywne
    a. Chwyt Credego : macica powinna być doprowadzona do skurczu i ustawiona w linii środkowej ciała, położna ujmuje dno macicy czterema palcami pod, a kciuk kładzie na przedniej ścianie macicy. Masuje ją, aż do wywołania skurczu i wyciska łożysko do pochwy. Jest to zabieg obciążony uszkodzeniem łożyska i wymaga kontroli macicy.
    b. masaż macicy dłonią – łożysko odkleja się.
    c. zastosowanie środków farmakologicznych : oksytocyna, metylergometryna.

Jeżeli występuje patologia (przerośnięcie łożyska, wrośniecie łożyska) wykonuje się ręczne wydobycie łożyska w krótkim znieczuleniu. Po wykonanym zabiegu należy zrobić instrumentalną kontrolę macicy.

Rodzenie popłodu – asysta :

  1. Metodą Schulzego : nawijamy pępowinę na palec, a drugą rękę przystawiamy do szpary sromowej. Gdy stwierdzamy, że łożysko jest już oddzielone, należy polecić rodzącej poprzeć. Gdy łożysko pojawi się w szparze sromowej, puszczamy pępowinę i kładziemy dłoń na górze łożyska, wykonując ruch wahadłowy przekładamy łożysko z ręki do ręki. Aby zapobiec oderwaniu błon płodowych, należy dokonywać wielokrotnych obrotów łożyska.
  2. Metodą Duncana : Łożysko rodzące się stroną matczyną, należy nakryć błonami płodowymi i dalej postępujemy jak w w/w metodzie.

Ocena popłodu :

  1. Pępowina
    a. długość : 55-60 cm
    b. jakość : grubość galarety Whortona, trzy naczynia, skrętność
    c. czy wchodzi do płyty łożyska, czy do błon płodowych
    d. przyczep pępowiny ( centralny, boczny, brzeżny)
  2. Błony płodowe
    a. występowanie pęknięcia
    b. kompletność błon
  3. Część matczyna – rozrywamy błony płodowe w celu uwidocznienia części matczynej. Osuszamy podkładem, bądź gazikami. Jeżeli występuje krwawienie tzn., że jest rozerwane, zsuwamy skrzepy i brzegi łożyska. Obserwujemy czy występują naczynia krwionośne schodzące na błony płodowe, czy nie ma ubytków, zwapnień. Prawidłowe łożysko jest owalne, o wadze 450 – 500g.

Macica po urodzeniu popłodu znajduję się między spojeniem łonowym a pępkiem. Po 15 minutach na wysokości pępka ( u pierwiastek 1 palec pod pępkiem, u wieloródek i po ciąży mnogiej 1 palec nad pępkiem).

Kontrola obrażeń tkanek miękkich krocza:

  1. Rozszerzamy wargi sromowe: oglądamy okolicę cewki moczowej i łechtaczki oraz wędzidełka tylnego.
  2. Osuszamy pochwę: oglądamy czy nie doszło do pęknięcia, rozwarstwienia w nacięci i okolicy, po nacięciu krocza.
  3. W wypadku krwawienia, kontrola szyjki macicy we wzierniku dwułyżkowym.

Wczesny połóg ( IV okres porodu) :

  1. Intensywny nadzór położnicy i noworodka
  2. Fizjologicznie trwa do 2 godzin po urodzeniu popłodu.
  3. Po kontroli jamy macicy, po porodzie zabiegowym, po ręcznym wydobyciu łożyska, po każdym zwiększonym krwawieniu, krwotoku, po pęknięciu krocza 3 –go stopnia – trwa więcej niż 2 godziny.

Kompetencje położnej we wczesnym połogu :

  1. Stan ogólny : przez pierwsze 2 godziny obserwacja co 15 min, pomiar RR, tętna, ocena odchodów i stanu pęcherza moczowego. Raz na godzinę mierzy się temperaturę ciała.
  2. Stan psychiczny : relacja położnicy z dzieckiem, rodziną, personelem medycznym.
  3. Ocena stanu położniczego :
    a. ocena laktacji
    b. ocena wysokości dna macicy
    c. ocena krocza
    d. ocena odchodów
    e. ocena odbytu
    f. ocena nóg
    g. kontrola pierwszego oddania moczu ( do 6 godz.)
  4. Pierwsze przystawienie do piersi.
  5. Ocena odruchów noworodka w czasie pierwszego karmienia.
  6. Kontrola utraty krwi w czasie porodu i połogu :
    a. fizjologiczna utrata krwi : 250-300 ml
    b. więcej niż 500 ml – wczesny krwotok poporodowy w ciągu 24h od porodu
    c. wstrząs pokrwotoczny : szybkie tętno, zimna, blada skóra, szybki oddech. Wymioty, spadek RR, tętno miękkie, spadek ilości oddawanego moczu. W końcu utrata przytomności, letarg, zapaść, śmierć.

Bibliografia

  1. „Położnictwo i ginekologia” J. Kiciński, wyd. PZWL, r. Wyd. 1977, str. 85-86 oraz 100-109
  2. „Położnictwo praktyczne i operacje położnicze” J.W. Dudenhausen, W. Pschyrembel, wyd. PZWL, r. Wyd. 2007, roz. 7.5 oraz 7.6
  3. „Położnictwo i ginekologia. Tom I ” G.H. Bręborowicz, wyd. PZWL, r. Wyd. 2007, roz. 4.2.2.3 oraz 4.2.2.4.
  4. Wiedza własna wyniesiona z zajęć oraz praktyk.