Ile ludzkich historii – tyle rodzajów blizn, każda będzie wyglądać inaczej i każda będzie indywidualna.
Nie mniej – wypadałoby choć odrobinę je usystematyzować.
Nie jest to jedyny istniejący podział, ale dla naszych potrzeb – najbardziej miarodajny.
W zasadzie wyróżniamy trzy rodzaje blizn:
– Blizny przerostowe (hipertroficzne)
Powstają najczęściej ze względu na przedłużający się proces gojenia (np. w wyniku infekcji, czy cukrzycy). Ich powstawanie wynika w związku z nadmierną syntezą kolagenu. Syntezą, czyli produkcją, tworzeniem. Blizny przerostowe są często czerwone, pogrubiałe, wznoszące się ponad poziom skóry, pozostające jednak w granicach rany. Wraz z upływem czasu może dojść do ich naturalnego zanikania, choć nie zawsze tak się dzieje.
– Keloidy (bliznowce)
Nie czarujmy się – Keloidy to guzy zbudowane z tkanki łącznej włóknistej. To, co odróżnia je od blizn przerostowych, to bardzo charakterystyczna „ekspansja” poza obręb rany pierwotnej oraz fakt, że nie ulegają samoistnemu zanikaniu wraz z upływem czasu. Bliznowce często mają nieregularny kształt, mocno wznoszą się ponad poziom skóry, oraz mają czerwoną lub fioletową barwę. Utrzymują się długo, rozrastają w sposób niekontrolowany,a ich powstawanie związane jest z przekazywaną genetycznie, indywidualną tendencją do nadmiernego wytwarzania włókien tkanki łącznej.
– Blizny atroficzne (zanikowe)
Ten rodzaj blizny w ocenie kształtu najczęściej jest okrągły. Leżą poniżej poziomu skóry, a w wyglądzie przypominają miejscowe zagłębienie. W zależności od kształtu tego zagłębienia (przekrój) – dzielą się jeszcze dodatkowo na kilka podtypów w zależności od kształtu zagłębienia. Te trójkątne określa się jako „ice-pick scars”, kwadratowe zaś to „box scars”, a półkoliste - „rolling scars” Powstają bardzo często w przebiegu trądziku lub wskutek przebytej ospy wietrznej, co jest związane z nieprawidłowościami w syntezie nowej tkanki (wytwarza się niewystarczająca ilość kolagenu). Do blizn zanikowych zalicza się również rozstępy.
