Stanem przejściowym po cięciu cesarskim jest znaczne obniżenie nastroju, płaczliwość, lęk a nawet niechęć do opieki nad dzieckiem.
Takie objawy powinny się wyciszać w kolejnych dniach i przejść po ok. dwóch tygodniach. Wtedy szalejące hormony kobiety, jak i jej psychika zaczynają wracać do równowagi. Za zmiany nastroju w trakcie porodu odpowiadają dynamiczne zmiany hormonalne.
Fizjologia połogu może być dla wielu z nas trudna do zaakceptowania. Piersi są ogromne, co chwilę zalewa mleko do tego krwawienie z dróg rodnych. Do tego urodzenie dziecka wcale nie oznacza, że natychmiast wracamy do sylwetki sprzed ciąży. To wszystko razem może męczyć i frustrować.
Najlepszy lek na taki stan to wsparcie.
Każda mama potrzebuje przede wszystkim rozmów, odwiedzin, czy wspólnych spacerów. Dziadkowie, przyjaciele mogą zaproponować zajęcie się maluszkiem, by mama miała czas dla siebie lub mogła spędzić go z partnerem. Działają również proste gesty, zakupy, czy przygotowanie obiadu.
Kluczowa jest rola ojca dziecka.
Gdy partnerka ma wahania nastroju, warto ją odciążyć, wziąć urlop oraz przejąć obowiązki domowe i nad dzieckiem.
Młoda mama często jest niewyspana, więc można zaoferować karmienie dziecka w nocy i przewijanie go. Świeżo upieczona matka potrzebuje, by ktoś ją doceniał i kochał. Kwiaty, drobny prezent, zaproszenie do kina i zorganizowanie wspólnego wieczoru, takie gesty z pewnością wpłyną na poprawę nastroju.
Wyrozumiała wobec siebie musi być również sama kobieta. Nie należy porównywać się do innych, czy dążyć do ideału. Każda matka i każde dziecko są inne. Daj sobie czas na odpoczynek, lekturę książki, drzemkę w trakcie dnia, ćwiczenia, czy samotny spacer. Należy nie wstydzić się i prosić o pomoc w opiece nad dzieckiem lub w obowiązkach domowych, aby w zgodzie z własnym Ja wrócić na właściwe tory po odbytym porodzie.
Otoczenie się ludźmi, którzy udzielą wsparcia emocjonalnego oraz w czynnościach dnia codziennego jest kluczem w zadbaniu o siebie po cięciu cesarskim.
