Ostrzykiwanie pęcherza botoksem jako sposób leczenia nietrzymania moczu

Nowoczesną metodą leczenia nadreaktywności pęcherza moczowego u kobiet jest ostrzyknięcie pęcherza toksyną botulinową. Zabieg pozwala w skuteczny i bezpieczny sposób pozbyć się dolegliwości nietrzymania moczu spowodowanych nadczynnością pęcherza. 

 

Botoks jest toksyną botulinową wytwarzaną przez bakterię Clostridium botulinum. Substancja uważana jest za najsilniejszą neurotoksynę jaka występuje w przyrodzie. W medycynie szeroko stosowana jest toksyna botulinowa typu A. Botoks po raz pierwszy został wykorzystany w medycynie pod koniec lat 70. Substancja z powodzeniem zastosowano w leczeniu takich schorzeń jak zez oraz kurcz powiek. Z czasem zyskała również uznanie w terapii migreny. Ponadto szeroko wykorzystywana jest w medycynie estetycznej w celu zminimalizowania efektów starzenia skóry.

 

Ostrzyknięcie botoksem pęcherza jest małoinwazyjnym zabiegiem, który może pomóc pacjentkom borykającym się z nadczynnością pęcherza moczowego. Zabieg zalecany jest osobom, u których nadreaktywności pęcherza moczowego towarzyszą objawy nietrzymania moczu, występuje parcie naglące oraz częstomocz. Ponadto zabieg przeprowadza się u kobiet, u których dotychczasowe leczenie farmakologiczne oraz metody behawioralne nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. Zabieg pozwala znacznie poprawić jakość życia kobiet, umożliwiając im normalne funkcjonowanie.

 

Wstrzyknięcie dopęcherzowe botoksu przeprowadzane jest przez lekarza specjalistę z dziedziny urologii. Zabieg ma na celu zablokowanie uwalniania acetylocholiny w zakresie cholinergicznej synapsy nerwowo-mięśniowej. Zahamowanie sygnałów nerwowych oraz kontrolowany paraliż mięśni prowadzi do ustąpienia nadmiernych skurczów pęcherza moczowego.

 

Pacjentki do zabiegu ostrzyknięcia pęcherza botoksem kwalifikowane są w oparciu o konsultację urologiczną. Należy poinformować lekarza o współistniejących chorobach, przebytych operacjach oraz porodach. U pacjentek przyjmujących leki przeciwpłytkowe i przeciwzakrzepowe zaleca się odstawienie ich na parę dni przed zabiegiem.

Zabieg dopęcherzowego podania botoksu poprzedza przeprowadzenie odpowiednich badań, a mianowicie: 

  • badania ogólnego moczu
  • posiewu moczu
  • badań podstawowych krwi
  • badań obrazowych (USG, urografii)
  • badania urodynamicznego

Przeciwwskazaniem do zabiegu ostrzyknięcia pęcherza botoksem jest zakażenie dróg moczowych, uczulenie na toksynę botulinową oraz miastenia (choroba Erba-Goldflama). 

Lekarz przed zabiegiem udziela pacjentce szczegółowych informacji dotyczących przebiegu procedury oraz ewentualnych powikłaniach. Pacjentka poproszona jest o wyrażenie pisemnej zgody na zabieg. Dodatkowo przeprowadzana jest konsultacja z lekarzem anestezjologiem w trakcie której odbywa się dokładny wywiad z pacjentką. Ważne jest aby poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach oraz ewentualnych uczuleniach. Zabieg poprzedza wypełnienie karty premedykacyjnej, która stanowi podstawę anestezjologicznej kwalifikacji do zabiegu.