Ospa wietrzna należy do najczęstszych chorób zakaźnych młodego wieku, atakując najczęściej małe dzieci. Rozprzestrzenia się bardzo szybko i łatwo można się nią zarazić.
Ospę wietrzną wywołuje herpeswirus, który atakuje cały organizm, jednak po przechorowaniu człowiek uzyskuje trwałą odporność. Istnieją jednak takie przypadki, kiedy osoba przechodząca wcześniej ospę ma osłabiony organizm i może w tym przypadku dojść do ujawnienia wirusa ospy pod postacią półpaśca.
Człowiek zaraża się ospą od drugiego człowieka drogą kropelkową oraz poprzez bezpośrednią styczność z wysypką chorego. Choroba wylęga się od 10 do 21 dni.
Objawy ospy wietrznej:
• Wysoka gorączka - do 40°C,
• Ból głowy,
• Złe samopoczucie,
• Ogólne osłabienie,
• Wysypka, grudki, pęcherze, krostki i strupy,
• Uporczywe swędzenie.
Ospa wietrzna nie należy do śmiertelnie niebezpiecznych chorób, ponieważ w większości przypadków zachorowań na nią ma stosunkowo łagodne objawy. Problem pojawia się u dorosłych, dla których choroba ta może okazać się niebezpieczna. Osoby, które mają upośledzoną odporność organizmu ospa może doprowadzić do śmierci.
Chore dziecko może zarażać otoczenie drogą kropelkową już 2-3 doby przed pojawieniem się wysypki, aż do czasu kiedy wszystkie krostki przemienią się w strupki, czyli w około tydzień po pojawieniu się pierwszych krostek.
Leczenie ospy polega przede wszystkim na zmniejszaniu świądu, chory powinien:
• Bez względu na wszystko leżeć w łóżku,
• Często zmieniać spocone ubrania i zażywać specjalnych kąpieli, które mają właściwości odkażające,
• Stosować leki przeciwgorączkowe,
• Wysypkę smarować odpowiednimi maściami i płynami,
• Unikać drapania wykwitów skórnych.
Powikłania po ospie są szczególnie widoczne na skórze, poprzez blizny czy niegojące się strupki.
Czasami dochodzi również do zakażenia skóry, a u osób dorosłych jest możliwość wystąpienia zapalenia płuc, czy też różnego rodzaju stanów zapalnych w organizmie.
Ospa wietrzna w ciąży jest bardzo niebezpieczna dla płodu, dlatego kobiety w ciąży, które na nią nie chorowały, powinny bardzo uważać. Jakie zagrożenia niesie ze sobą wirus ospy i jak można się przed nim zabezpieczyć. Jeżeli ciężarna przechorowała ospę, to jest bezpieczna. Nie grozi jej ponowne zachorowanie, gdyż przechorowanie ospy wietrznej pozostawia trwałą odporność. Nie ma też obaw o zdrowie nienarodzonego dziecka, nic mu nie zagraża.
W momencie zarażenia się kobiety w ciąży ospą wietrzną, ryzyko zainfekowania płodu jest bardzo małe.
Podczas choroby matki wytwarzają się przeciwciała odpornościowe, które przechodzą przez łożysko do krwiobiegu płodu i dziecko jest częściowo chronione przed zachorowaniem.
Najgroźniejszym okresem dla płodu na przechorowanie ospy jest pierwsze 10 tygodni ciąży – wirus może zaatakować tworzące się organy płodu i spowodować ich uszkodzenie – a także końcówka ciąży.
Gdy bowiem dojdzie do porodu, dziecko urodzi się z ospą, a nie ma już przeciwciał matki, które je zabezpieczały, i samo jeszcze nie wytwarza przeciwciał. Zaleca się szczepienie wszystkich kobiet planujących ciążę, które nie chorowały w dzieciństwie na ospę wietrzną. W przypadku braku wiarygodnych informacji wykonuje się badania serologiczne i ustala stan odporności.
Głównym sposobem zapobiegania rozprzestrzenianiu się ospy wietrznej jest izolacja chorych oraz osób, które są szczególnie wrażliwe na zakażenia. Profilaktyka w postaci szczepień ochronnych jest najlepszym sposobem zapobiegania ospy wietrznej.
Literatura:
- Marta Radzik źródło: miesięcznik “M jak mama” Aktualizacja: 2016-07-10 Publikacja: 2011-09-14
- Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, Choroby skóry.
- Dziennik Urzędowy Ministra Zdrowia z 29 października 2010 Nr 12 poz. 70. Komunikat Głównego Inspektowa sanitarnego z dnia 28 października 2010 r. w sprawie Programu Szczepień Ochronnych na rok 2011.
- Ospa wietrzna | Pediatria - mp.pl
