Cześć dziewczyny może to śmieszne ale moja dwu i pół letnia córeczka boi się szyszek nie wiem co ją napadło po prostu jak gdzieś widzi szyszkę to jest porażka płacz i już woła na raczki krzycząc przy tym że to jest ałłłł… nawet do lasu na spacer nie możemy iść:-( dodam że jak była mniejsza to nie było z tym problemu i spacer po lesie był dla mniej przyjemnościa pomóżcie co zrobic żeby przestała tak reagować
Sylwio dzieci boją się różnych rzeczy i przedmiotów natomiast ja jestem zwolenniczką oswajania dzieci z lękami za pomocą zabawy i tłumaczenia. Z szyszek oraz innych darów lasu możesz zrobić śliczne ozdoby i zachęcić córeczkę do wspólnej pracy i zabawy zrobionymi ozdobami. Może na początku trudno będzie jej pokonać lęk przed dotknięciem szyszki ale myślę że gdy zobaczy że z szyszki powstają cudne ozdoby, stworki przełamie się. Może podczas jakiegoś spaceru po lesie ukuła się szyszką , lub nadepnęła na nią i ma teraz niezbyt miłe doświadczenia z nimi związane ale postaraj się wybrać te szyszki które mają bardziej zaokrąglone pręciki . O tej porze trudno będzie znaleźć kasztany lub żołędzie ale możesz pokazać dziecku że w połączeniu właśnie z szyszką można robić kapitalne rzeczy.
Annawianna cuda mi tu wstawilas ale tej metody już próbowałam u cioci tam gdzie jezdzimy na wieś co weekend jest mnustwotakich roznosci robionych z szyszek i w ogóle ale ona nie może na nie patrzeć to co było w domu to musieliśmy wszystko pochować po kątach szafkach tak żeby tego nie widziała bo był płacz i niczym nie jesteśmy w stanie ją przekonać niestety 
Ja pamiętam jak mama mi opowiadała że jak byłam mała to much się bałam… uciekałam z rykiem do domu…
jak widać dzieci różnych rzeczy się boją i z wiekiem muszą się do nich przyzwyczaić
annawianna swietny pomysł!!
Taka awersja dzieci do rzeczy nie bierze się z nikąd, może ktoś ją postraszył szyszką, albo coś powiedział… albo coś gdzieś brzydkiego zobaczyła z szyszką w roli głównej… Możliwości jest wiele.
Jeżeli oswajanie nie skutkuje, to przestań na jakiś czas narażać ją na widok szyszek, powinna z czasem zapomnieć
Beti właśnie kabinowalam w ten sposób jak ty może gdzieś nadepla czy coś ale niestety nie przypominam sobie nigdzie takiej sytuacji
Mnie nie straszyli mucha a się jej bałam… np mój synek boi się melodyjek z chodzika który dostał… też nie wiem czemu…
E. Dyląg - może one są za głośne? Moi też często bali się melodyjek z zabawek, więc zaklejałam głośniki taśmą i potem bawili się już normalnie nimi. Spróbuj
Sylwia - to nie pokazuj jej szyszek przez kilka tyg i zobaczysz czy jej przejdzie
Beti no chyba spróbuje bo w karuzelce zakleiłam bo już dla mnie to głośno grało a co dopiero dla dziecka… i słucha fajnie 
staram się ich nie pokazywać ale nieraz jest ciężko jak się idzie ulica i na trawniku jakaś leży
moja corcia np boi sie karuzeli ktora ma w nad lozeczkiem
wiec pozdejmowałam wiszace zabawki i jej ukochane myszka miki powywieszałam małe pluszowe
Sylwia wiem, że jest ci bardzo ciężko. Według mnie dziecko po pewnym czasie przestanie się bać i minie to samo.
Na przykład mój brat bał sie gumowego kotka i oczywiście nikt go kotkiem nie straszył.
Moja córka bała się zabawki z kindre niespodzianki, a po pewnym czasie przestała się bać i ta zabawka była z nią wszędzie. Córka zawsze miała ją ze sobą, nawet do szpitala ją zabrała.
E.Dyląg - młodszy dostał kierownicę na Mikołajki w zeszłym roku i jak ją włączył to wpadł a tak histeryczny płacz, że go uspokoić nie mogłam. Zakleiłam głośniczek i już wtedy bawił się normalnie, bez płaczu.
Fajne są zabawki z regulacją głośności, ale rzadko można takie spotkać, ja w sumie to tylko przy zabawkach fisher price się z tym spotkałam
Sylwia - nie zazdroszczę, ale jak już będziesz widziała przed wami jakąś szyszkę to odwróć uwagę dziecka, albo jak już zobaczy i zacznie płakać to zagaduj ją “o zobacz jaki ptaszek śliczny tam przeleciał”, “chodź popatrzymy czy nie ma jakichś motylków o tam…” i odwróć w inna stronę.
Młodszy bardzo boi się głośnych dźwięków, np. jak motor przejedzie - on wtedy w płacz i go właśnie w ten sposób zagaduje i skutkuje
No może być że mój się wystraszył głośnych dźwięków… na razie nie mu go nawet nie pokazuje bo jak go zobaczy od razu jest płacz
No niestety z tymi szyszkami to trzy światy po prostu do lasu nie chodzimy ale wystarczyło że pojechalismy dzisiaj do lichenia i na trawniku zobaczyła to od razu awantura
Dzieci czasem mają irracjonalne lęki i w zasadzie żadne logiczne wytłumaczenie nie działa. Najczęściej tego typu strach przechodzą same tylko nie mozna nic na siłę robić.
pamiętam jak moja siostra bała się motyli 
juz jest troche lepiej ale nadal panikuje na ich widok mam nadzieje że niedługo jej przejdzie:-) to trochę uciążliwa mania
też pamiętam swój lęk dzieciństwa. Bałam się tego kwiatostanu lipy, który spadał na drogę (drzewa były koło kościoła). Wyobrażałam sobie, że to robale. I zawsze krzyczałam, w końcu samo minęło. Lęki sa irracjonalne, tłumaczenie nie zawsze daje rezultaty. Ale zwykle przechodzi. I to z odwrócenie uwagi jest dobrym pomysłem. Mnie mama zawsze zagadywała i śpiewałyśmy jakąś piosenkę:)
