Koarktacja aorty jest wadą serca polegającą na zwężeniu cieśni aorty między odejściem tętnicy podobojczykowej a poziomem przewodu tętniczego. Koarktacji aorty może towarzyszyć hipoplazja łuku aorty o różnym nasileniu.
Krytyczna, przewodozależna koarktacja aorty jest stanem zagrożenia życia dla noworodka. U większości dzieci, u których występuję ta wada objawy pojawiają się w okresie niemowlęcym.
Obecnie dzięki dostępnym badaniom ultrasonograficznym, u większości dzieci ta wada zostaje zdiagnozowana już w okresie prenatalnym.
Objawy kliniczne:
Objawy choroby pojawiają się w momencie zamykania przewodu tętniczego Botalla, należą do nich:
-marmurkowata skóra noworodka
-upośledzenie powrotu włośniczkowego
-kwasica metaboliczna (powoduje upośledzenie czynności lewej komory serca orz obniżenie rzutu serca.
-sinica obwodowa
-oliguria bądź anuria
-w skrajnych przypadkach wstrząs
-często występuję martwicze zapalenie jelit
Charakterystyczne w tej wadzie jest różnica w saturacji pomiędzy kończynami dolnymi a kończynami górnymi.
Na kończynach dolnych saturacja jest niższa.
Diagnostyka:
- Najbardziej wartościowym badaniem jest badanie echokardiograficzne . Podczas badania należy ocenić budowę łuku aort oraz innych anomalii towarzyszących.
- Kolejnym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce jest RTG klatki piersiowej - w obrazie widać powiększoną sylwetkę serca.
3.Badanie EKG - w zapisie występują cechy przerostu prawej komory. Przerost lewej komory zazwyczaj pojawia się w późniejszym okresie.
Leczenie:
Celem leczenia jest zapewnienie prawidłowego przepływu w aorcie, a co za tym idzie utrzymanie drożnego przewodu tętniczego Botalla oraz wysokiego oporu w pniu płucnym.
Niezbędne w leczeniu jest zastosowanie Prostaglandyny E1. Należy unikać podawania tlenu do oddychania.
Leczeniem z wyboru jest chirurgiczne usunięcie zwężenia.
Bibliografia:
1.Kubicka K. ,Kawalec W.: Kardiologia okresu noworodkowego. Wyd. PZWL. Warszawa 1998.
2.Szczapa J.:Podstawy neonatologii. Wyd. Lek PZWL. Warszawa 2008.2010.
