Hipoglikemia i hiperglikemia noworodka. Na co zwrócić uwagę

   Poziom glukozy we krwi noworodka po porodzie stanowi 75% poziomu u matki, ale szybko na skutek zużycia w ciągu 2 godzin życia obniża się do wartości 50-35 mg/dl i jest zależny od endogennej glukoneogenezy, aż do rozpoczęcia żywienia. 

O normoglikemii mówimy gdy stężenie glukozy we krwi mieści się pomiędzy 45 a 125 mg/dl.

   Za hipoglikemię u noworodka donoszonego uznano wartość < 40 mg/dl, a u wcześniaka 30 mg/dl we krwi włośniczkowej (przed rozpoczęciem żywienia).

Czynniki ryzyka hipoglikemii u noworodków:

  • Niedobór substratu (wcześniaki, ciąża mnoga),
  • Noworodki matek cukrzycowych
  • Noworodki z IUGR / z makrosomią
  • Policytemia
  • Brak możliwości zużytkowania glukozy (galaktozemia, fruktozemia, błędy metaboliczne)
  • Jatrogenne podanie insuliny, infuzja niskich stężeń glukozy,
  • Mieszane (niedobór hormonu wzrostu, niedobór kortyzolu, zamartwica)

Objawy hipoglikemii u noworodka możemy podzielić na duże i małe:
A. Objawy duże: bezdechy, drgawki, trwałe uszkodzenie mózgu, śpiączka;
B. Objawy małe: drżenia mięśniowe, rozdrażnienie, apatia/ pobudzenie, bladość powłok skórnych, sinica, niestabilność ciepłoty ciała;
C. Hipoglikemia może przebiegać także bezobjawowo, co nie wyklucza uszkodzenia mózgu noworodka.

Leczenie:

  • Kontrola poziomu glukozy za pomocą testów paskowych pomiędzy 1-2 godziną po urodzeniu u noworodków podejrzanych o możliwość wystąpienia hipoglikemii, a następnie jego kontrola aż do unormowania się stężeń poziomu glukozy we krwi.
  • Wczesne karmienie, a jeśli jest to niemożliwe, podać 10% glikozę w dostępnej formie. Jeśli pomimo to poziom glukozy jest niższy niż 40 mg/dl, należy rozważyć podanie 15% glukozy w pompie infuzyjnej i ewentualnie wprowadzić również jej roztwór doustnie.
  • Jeśli pomimo zastosowanego leczenia objawy nie ustępują należy: oznaczyć poziom insuliny w surowicy, wykonać testy metaboliczne w poszukiwaniu błędów metabolicznych, wykonać badania w poszukiwaniu wrodzonych guzów trzustki, w tym laparotomię zwiadowczą.

Dziecko matki cukrzycowej:

I. Matka cukrzycowa w klasie A-C:

  • noworodek rodzi się duży, z powiększonym sercem, wątrobą i śledzioną.
  • może mieć przerost wysepek Langerhansa i hiperinsulinizm prowadzący do hipoglikemii
    Hipoglikemia może minąć po 1-4 godzinach po urodzeniu, być przedłużoną do 24-48 godzin, lub w rzadkich przypadkach rozpocząć się dopiero po 12-24 godzinach od urodzenia i pogłębiać się, aż do wystąpienia ciężkich objawów klinicznych. U tych noworodków może wystąpić RDS i policytemia

II. Matka cukrzycowa w klasie D-F:

  • noworodek rodzi się mały (SGA), ale nie rozwija RDS
  • w tej grupie noworodków często występują wrodzone wady serca, kardiomiopatia przerostowa, agenezja kości krzyżowej, niedorozwój jelita grubego, zakrzepy żył nerkowych
    Zgony okołoporodowe matek cukrzycowych są wysokie i wynoszą 30:1000 żywo urodzonych.U 10% stwierdza się nieprawidłowy test na tolerancję glukozy, a u 1% występuje cukrzyca.

Inne przyczyny hipoglikemii:

  • Nesidioblastosis: jest to wzrost liczby komórek beta wysepek Langerhansa powodujący hiperinsulinemię z głęboką hipoglikemią. Do wyrównania hipoglikemii konieczne jest stosowanie 15% glukozy.

  • Zespół Beckwith- Wiedemana: u noworodka stwierdza się duży język, przepuklinę pępkową, rozszczepienie płatka ucha, hiperinsulinemię spowodowaną przerostem komórek beta trzustki. Co trzeci noworodek z tym zespołem ma hipoinsulinemię.

    Szybkie wprowadzenie dożylne glukozy o wysokim stężeniu (25-50%) powoduje gwałtowny wzrost glukozy w surowicy i następnie szybki jej spadek wywołany hiperinsulinizmem. Zjawisko to jest bardzo niekorzystne w leczeniu hipoglikemii.

Hiperglikemia noworodka

  Hiperglikemię u noworodka rozpoznajemy, gdy stężenie glukozy we krwi przekracza 125 mg/dl, a w osoczu powyżej 150 mg/ dl.

W okresie noworodkowym do grupy ryzyka powstania hiperglikemii należą:

  • Wcześniak (masa ciała < 1500g)
  • Noworodki z IUGR
  • Noworodki z uogólnionym zakażeniem/ posocznicą
  • Noworodki cukrzycowe
  • Noworodki wymagające nCPAP

Do głównych objawów hiperglikemii zaliczamy:

  • Odwodnienie
  • Brak przyrostu masy ciała
  • Objawy świadczące o zakażeniu
  • Objawy uszkodzenia OUN

Leczenie hiperglikemii uzależnione jest od uzyskanych stężeń glukozy we krwi noworodka, czasu trwania jak i przyczyny wystąpienia hiperglikemii.

Piśmiennictwo:

  1. E.Otto – Buczkowska.: Cukrzyca matki czynnikiem ryzyka dla płodu i noworodka. Gin. Prakt.2003,11,(1) s.29-33

  2. A.Bałanda (red.).: Opieka nad noworodkiem. Rozdział I. PZWL, Warszawa 2009, s.24-25

  3. K.Łagoda, G.Kobus, H.Bachórzewska-Gajewska.: Wpływ cukrzycy ciążowej na rozwój płodu i noworodka. Endokrynologia, Otyłość i Zaburzenia Przemiany Materii 2008, tom 4, nr 4

  4. A.B.Pilewska- Kozak (red.).:Opieka nad wcześniakiem. Rozdział IX. PZWL, Warszawa 2009,s.156- 158

  5. W.Psychrembel.: Położnictwo praktyczne i operacje położnicze. Rozdział XIII. PZWL, Warszawa 2002. s.442- 443.