Pojęcie grup dyspanseryjnych u dzieci i młodzieży wiąże się z koncepcją opieki w populacji w wieku rozwojowym, wprowadzoną w Polsce w 1976 roku w powiązaniu z bilansami zdrowia.
Stworzono wówczas układ grup i podgrup dyspanseryjnych (poradnianych) dla częstych chorób lub zaburzeń, występujących u >1% populacji w wieku rozwojowym. Ewidencja dzieci w poszczególnych grupach dyspanseryjnych służyła także do celów statystycznych.
Od lat 90. XX wieku „numery” grup dyspanseryjnych w systemie programu testów przesiewowych i profilaktycznych badań lekarskich oraz opieki czynnej zastąpiono określeniem „Problem zdrowotny”, z jego kwalifikacją wg Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (rewizja 10., obowiązująca od 1994 r.).
Opieką obejmuje się wszystkie dzieci z problemami zdrowotnymi, nie tylko tymi występującymi z częstością >1%. Zatem przypisywanie dziecka do grup dyspanseryjnych straciło swoje znaczenie.
Piśmiennictwo:
- Szotowa W.: Cele i metodyka bilansów zdrowia. [W:] Górnicki B., Dębiec B. (red.): Pediatria. Tom I. PZWL, Warszawa 1985: 74–78
- Oblacińska A., Jodkowska M.: ABC badań bilansowych w pediatrii. Standardy w profilaktycznej opiece zdrowotnej nad dziećmi w wieku niemowlęcym, poniemowlęcym i przedszkolnym. Med. Prakt. Pediatr., 2014; 2 (92):81–90
- Jodkowska M., Oblacińska A.: ABC badań bilansowych w pediatrii. Standardy w profilaktycznej opiece zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą w wieku szkolnym. Med. Prakt. Pediatr., 2015; 1 (93): 97–104
- www.csioz.gov.pl/statystyka.php
